First note

^{خدايا، اين است ستايش من بر تو در مقام تمجيدت و اين است اخلاص من، بذکرت در مقام يکتاپرستيت و اقرار من بـه نـعـمتهايت در مقام شماره آنها. گرچه من اقرار دارم که از بسيارى آنها، نتوانم آنها را بشماره درآورم و فراوانى و آشـکـارى آنـهـا و پيشى جُستن آنها از زمان پيدايش من که همواره در آن، عهد مرا بوسيله آن نعمتها يادآورى مى کردى، از آن سـاعـت کـه مرا آفريدى و خلق کردى. از همان ابتداى عمر که از ندارى و فقر مرا به توانگرى درآوردى و گرفتاريم (را) برطرف کردى و اسباب آسايش مرا فراهم ساختى و سختى را دفع نموده و اندوه را زدودى و تنم را تندرست و دينم را بسلامت داشتى و اگر تمام جهانيان از اولين و آخرين، ياريم دهند به اندازه اى که نعمتت را ذکر کنم، نه من قدرت ذکرش را دارم (و) نه آنها. منزهى تو و بـرتـرى، پروردگارى هستى کريم و بزرگ و مهربان، که مهرورزى هايت به شماره درنيايد و سـتـايـشـت بـه آخـر نـرسـد و نـعـمـتـهـايت را تلافى نتوان کرد. بر محمد و آل محمد درود فرست و نعمتهايت را بـر مـا کـامـل گـردان و بوسيله اطاعت خويش، سعادتمندمان گردان. منزهى تو، معبودى جز تو نيست، خدايا تـويـى کـه دعـاى درمانده را اجـابـت کـنـى، بدى را برطرف کنى، از گرفتار فريادرسى کنى، بـه بـيـمـار شفا دهى، فـقـيـر را بـى نـيـاز کـنـى، شکستگى را مـرمـت کـنى، به کودک خردسال رحم کنى، به پير کهنسال يارى دهى و جز تو پشتيبانى نيست و نه فوق (توانايي ) تو توانايى و تويى والاى بزرگ.}